Sygnały dowodzenia przekazywane są ręką niekontrolującą w danym momencie broni (spustu oraz bezpiecznika/selektora rodzaju ognia). Istnieje jednak grupa sygnałów które domyślnie przekazujemy oburącz.
Sygnały dowodzenia musza być przekazywane w sposób umożliwiający ich poprawne zrozumienie. Strzelec inicjujący znak dowodzenia przekazuje go, aż do momentu upewnienia się, że został poprawnie zrozumiany czyli najczęściej aż do momentu gdy Strzelec odbierający sygnał zaczyna przekazywać ten sam sygnał kolejnemu Strzelcowi. Jedynym sygnałem którego zrozumienia nie weryfikujemy jest sygnał ZAMARZNIJ.
Sygnał dowodzenia reprezentowany jest najczęściej przez jeden gest. Istnieje jednak grupa sygnałów na które składa się sekwencja dwóch lub więcej gestów (np. sygnał SZYK PROSTY).
Dany sygnał dowodzenia może posiadać warianty, gdzie najczęściej jeden z nich jest wariantem mniej eksponującym ruch.
W niektórych przypadkach uzasadnione jest "wzmocnienie" sygnału dowodzenia przez przekazywanie go i równoczesne rozpoczęcie realizacji akcji którą dany sygnał oznacza (np. Sytacja 1. podniesienie dłoni do Sygnału STOP i równoczesne uklęknięcie za osłoną terenową. Sytuacja 2. Rozpoczęcie przekazywania sygnału NAPRZÓD i równoczesne powstanie zza zasłony i wyjście na światło drogi). W każdym przypadku "wzmocnienie" sygnału dowodzenia nie może odbywać się kosztem upewnienia się, że sygnał został poprawnie zrozumiany i przekazany dalej.
Zaawansowany pododdział może wypracować procedury stopniowania sygnału dowodzenia poprzez moderowanie szybkością i intensywnością akcentowania dane sygnału (np. sygnał ZWIĘKSZ SZYBKOŚĆ wykonany spokojnie, jednokrotnie może oznaczać niewielkie przyspieszenie marszu, natomiast wykonany szybko, trzykrotnie może oznaczać przejście do biegu/sprintu).
Za naturalne należy traktować, że intensywność używania sygnałów dowodzenia zmniejsza się wraz poziomem zgrania i wyszkolenia. Może na nią także wpływać sytuacja taktyczna, która będzie sugerowała użycie wariantów mniej eksponujących ruch.
Sygnał do zatrzymania pododdziału będącego w ruchu. Nie wyklucza się zejścia poziom niżej (kolano) i zajęcia pozycji za osłoną terenową.
Ręka wysunięta poza obrys ciała, zgięta w łokciu dłonią do góry, dłoń otwarta, palce złączone.
Sygnał do zaprzestania jakiegokolwiek ruchu pododdziału, szczególnie niewykonywania żadnych akcji mogących wytworzyć dźwięk. Strzelcy pozostają w zastanej postawie.
Ręka wysunięta poza obrys ciała, zgięta w łokciu dłonią do góry, dłoń zaciśnięta w pięść.
Jedyny sygnał którego zrozumienia nie weryfikujemy.
Sygnał do rozpoczęcia marszu.
Ręka wysunięta poza obrys ciała, zgięta lekko w łokciu dłonią do góry, dłoń otwarta, palce złączone, wykonuje ruchy wahadłowe w kierunku marszu.
Sygnał do przeformowania w szyk klin/kolumnę klinów.
Ręce (ręka) wysunięte poza obrys ciała, wyprostowane w dół, pod kątem 45°, tworzące kształt przypominający klin.
Sygnał do przeformowania w szyk linie tyralierską.
Ręce (ręka) wysunięte poza obrys ciała, wyprostowane, prostopadłe do poziomu gruntu.
Sygnał do przeformowania w szyk rząd.
Wyprostowaną ręką wykonujemy kilka ruchów okrężnych, a następnie wskazujemy kierunek marszu
Sygnał informujący o wykryciu przeciwnika.
WARIANT 1: W sytuacji kiedy zauważony przeciwnik może stanowić bezpośrednie zagrożenie. Strzelec zastyga z lufą broni skierowaną w kierunku przeciwnika.
WARIANT 2: W sytuacji kiedy zauważony przeciwnik nie stanowi bezpośredniego zagrożenia. Wyprostowana ręką, palec wskazujący w kierunku wykrytego przeciwnika, kciuk wyprostowany w dół. Pozostałe palce zgięte.
Sygnał informujący o wykryciu oddziałów własnych.
Wyprostowana ręką, palec wskazujący w kierunku wykrytego przyjaciela, kciuk wyprostowany w górę. Pozostałe palce zgięte.
Sygnał informujący o wykryciu oddziałów o niezidentyfikowanej przynależności.
Wyprostowana ręką, palec wskazujący w kierunku wykrytego oddziału, kciuk wyprostowany. Dłoń wykonuje ruchu obracający dłoń o 180°, tak by kciuk naprzemiennie znajdował się na górze lub na dole.
Sygnał zbiórki w miejscu inicjacji sygnału
Wyprostowana ręką, zatacza kręgi nad głową
Nie mylić ze znakiem obrona okrężna.
Sygnał do przyspieszenia tempa marszu,
Ręka wysunięta poza obrys ciała, zaciśniętą pięścią do góry, wykonuje ruchy wypychające góra-dół.
Sygnał do zwolnienia tempa marszu,
Ręka wysunięta poza obrys ciała, zaciśniętą pięścią w dół, wykonuje ruchy wypychające góra-dół.
Sygnał do przejścia z postawy stojącej/klęczącej do klęczącej/leżącej.
Wyprostowana ręka wysunięta poza obrys ciała, dłoń poziomo wykonuje ruchy wahadłowe góra-dół, akcentując ruch w dół.
Sygnał do przejścia z postawy leżącej/klęczącej do klęczącej/stojącej.
Wyprostowana ręka wysunięta poza obrys ciała, dłoń poziomo wykonuje ruchy wahadłowe góra-dół, akcentując ruch w górę.
Sygnał do zmniejszenia odległości między strzelcami w szyku.
Wykonujemy kilkukrotnie ruch zbliżania do siebie dłoni (lub (wyprostowanej w dół ręki do nogi). Dłoń do wewnątrz. Akcentowany ruch do wewnątrz.
Sygnał do zwiększenia odległości między strzelcami w szyku.
Wykonujemy kilkukrotnie ruch oddalania do siebie dłoni (lub (wyprostowanej w dół ręki od nogi). Dłoń na zewnątrz. Akcentowany ruch na zewnątrz.